Met veel dank aan Arthur de Smidt en Pieter Slöetjes voor het maken van de foto’s!

Update!: Nu ook aangevuld met de foto’s van Reinoud van Leeuwen. Die we natuurlijk ook hartelijk willen bedanken!

Arthur de Smidt (complete set)

Pieter Sloetjes (complete set als zipbestand: deel 1 en deel 2)

Reinoud van Leeuwen (complete set)

Ik heb het te druk om mijn privacy te beschermen.
Of ik ben er te lui voor, net hoe je het bekijkt.
En ik denk niet dat ik de enige ben.
Ik weet dat ik niet de enige ben.
Vroeger zeiden Nederlanders dat zij privacy niet zo belangrijk vonden.
Nu zeggen ze dat ze privacy juist heel belangrijk vinden.
Ze doen er alleen nog steeds niets aan.

We zijn luie kinderen die jengelen dat grote overheden en nare bedrijven hen niet zo lastig moeten vallen.

Maar we komen niet in het geweer.

Sterker, in het geweer komen dat is echt nog een heleboel stappen verder. We zetten niet eens de eerste stap: een beetje solidair zijn met elkaar.

Ik kom heel soms op tv. Vorig jaar kwam ik wat vaker op tv. Op ontzettend bescheiden schaal kon ik een heel klein beetje proeven aan roem.
Waarom, vroeg ik me toen af, vond iemand het leuk om te twitteren waar ik op de trein stapte?
Waarom schreef iemand anders waar ik hardliep?
Waarom weer iemand anders wat ik at en waar?

Dat is niets vergeleken bij wat echte bekendheden moeten verduren. Van zoenpartij tot miskraam – alles mag verhandeld.
En wij jagen Albert Verlinde niet met pek en veren het land uit. Nee, we genieten. Of zien het als een guilty pleasure. Of iets dat erbij hoort. Of we gaan het lekker sociaal-cultureel duiden, een beetje tongue in cheek, als fenomeen. Of, nog het meest waarschijnlijk, we hebben er überhaupt geen gedachten over.

Eén vraag was onlangs relevant over het liefdesleven van de journaliste en de staatssecretaris: hadden zij door hun relatie op professioneel vlak iets gedaan of gelaten dat verkeerd was? En vooruit, zo ja, hoe erg was dat dan eigenlijk geweest?
Waaraan verdienden zij het dat de foto’s die een toerist met kennelijke vooruitziende en commerciële blik van hen had gemaakt tijdens een strandvakantie op de voorpagina van de grootste krant van Nederland stonden?
Over de vraag of de krant die moest publiceren ging de discussie nog wel even. Een beetje. Op rituele wijze. Niet te lang, niet te veel want we zijn al weer meer murw dan toen diezelfde krant een zwaargewond jongetje leegzoog om te vertellen over de vliegramp die – zonder dat hij het wist – zijn ouders het leven had gekost.
We hebben een dikke laag eelt op onze ziel.
Maar de maker, daar had ik het over, de maker van die strandfoto’s met de politicus en de verslaggeefster. Waarom hebben wij het niet over hem?

En wee de bekendheden die echt iets fout doen. De columniste Naema Tahir heeft verkeerde ideeën over persvrijheid . Haar partner Andreas Kinneging heeft gedreigd en zijn handen niet thuisgehouden toen Pownews-sterverslaggever Rutger Castricum hem thuis met draaiende camera overviel. Dreigen en je handen niet thuis houden, dat is fout.
En waar bekendheid al wordt gezien als afdoende excuus om álles over iemand naar buiten te brengen. Zo is bekend zijn én een fout maken, genoeg voor een vogelvrijverklaring. Genoeg voor Pownews om de aandacht te vestigen op je adres en telefoonnummer. Genoeg voor een Haags raadslid om die gegevens vervolgens lustig rond te twitteren. Voldoende voor anderen om dan te dreigen met bakstenen of erger.

Alleen van belang voor de actrice en de voetbalvrouw dit? Voor de journaliste en de staatssecretaris? Voor het excentrieke intellectuele koppel?
Iedereen is nu een beroemdheid.
Omdat we moeten demonstreren dat ons leven leuk is.
Vriendschap, liefde en seks zijn graadmeters voor die leukheid van het leven.
Vriendschap is het bewijs van jouw dronkenschap verspreiden.
Liefde is een post over hoe je iemands laatste verovering werd.
De onophoudelijke demonstratie van plezier is meedogenloos, niemand wordt gespaard.

We zijn niet alleen luie kinderen die jengelen dat zij met rust gelaten willen worden.
We zijn voyeurs die eisen dat zij zelf worden afgeschermd.
We zijn exhibitionisten die roepen dat niemand naar ze mag kijken.

Is er dan een grens bereikt nu de inbreuken steeds concreter worden, omdat ze steeds fysieker worden. Is er een grens bereikt nu het steeds vaker niet meer over e-mailadres of liefdesleven gaat maar over ons lichaam?

Het is niet helemaal nieuw. Er kwamen al veel lichaamsholtes en -sappen op tv. Dat op een commerciële zender ooit iemand voordeed hoe hij voordeed hoe hij zijn bevrediging kon halen uit een uitgeholde aubergine, behoort inmiddels tot onze nationale folklore, tot de historische canon van onze populaire cultuur.

Wie keek er op van het oermenselijke gesteun dat opsteeg uit Patty Brard toen zij zich in de badkamer van haar vakantiehuis op Ibiza met een klysma schoon liet spoelen, om ons daarna een blik te gunnen in de emmer met het residu?

Eet er iemand thuis op de bank nog een kaasblokje minder als op tv een borstkas wordt opengelegd of als een ons onbekende dame zich voor ons spreidt om ons frontaal en onbelemmerd de geboorte van haar kind te tonen.

Pas plaatste een facebookvriend van mij een foto van een opengevouwen luier met daarin poep van zijn zoontje.
Ik ben vergeten wat er nu precies was met de poep. Maar het was niet zomaar poep. Er was iets met de poep aan de hand. Iets bijzonders, iets positiefs ook. Was het de kleur? De substantie? De manier waarop de poep tot stand was gekomen? Ik weet het niet meer, maar wel dat het met enkele honderden anderen moest worden gedeeld.
Het kind zelf weet nog nauwelijks dat het bestaat, maar de roem van zijn uitwerpselen is hem ver vooruit gesneld.
Misschien wordt hij later wel bestuursvoorzitter bij de Rabobank, minister-president of nieuwslezer. Ik zal dan kunnen zeggen dat ik nog een van zijn vroegste én beste drollen nog onder ogen heb gehad.

Maar deze mensen doen het zelf. Hoe zit het met de onvrijwillige onthulling van het lichaam?

Iemands brein. Dat is wat iemand is, wíe iemand is. We hebben het vaak over het hart, als het over gevoelens gaat. Maar dat is niet veel meer dan een pomp. Nee, intiemer dan het brein kan het niet. En toch eigenden wij ons pas nog iemands brein toe. Jawel, om mee te leven en steun te betuigen, maar ook om te gruwelen en te speculeren en gewoon voor een praatje bij de koffie-automaat over de vraag die ook de voorpagina van het zo hoog aangeschreven NRC Handelsblad sierde: ‘Hoe houdt het brein van Friso zich?’

Er was een man onder een lawine gekomen. Een bekende man weliswaar. Maar geen mogelijke troonopvolger, niet eens een lid van het koninklijk huis. Een bekende man had een ski-ongeluk gehad, dat was het. Wie deed er níet mee aan de eindeloze bespiegelingen op onze prins in vegetatieve toestand? Wie bleef er eigenlijk wél van dat brein af? Welk recht hadden wij op dat brein? Waarom paste bij dat ongeluk geen stilte?

De krant denkt dat wij dit nieuws vinden als elk ander nieuws. Dat is denk ik ook zo. En als dat zo is, moeten media ook hun best doen om er zo gauw mogelijk achter te komen en het zo snel mogelijk te brengen.

Já, ik ben inmiddels ook opgevoed: transparantie boven alles en zo. We moeten eisen dat alle mogelijke informatie die op ons betrekking heeft naar boven en naar buiten komt. Overheden, bedrijven, NGO’s – de openheid kan niet groot genoeg. Maar dit ging over de gezondheid van iemand over wie wij niet gaan en die niet over ons gaat. Kunnen we sommige dingen niet wat minder nodig hoeven weten?

Anders verdienen we zelf niet veel beter.
En zie, we krijgen ook niet veel beter.
Ten minste niet als we terecht komen op de afdeling spoedeisende hulp van het VU-Ziekenhuis.

Wel eens naar de spoedeisende hulp gemoeten? Voor iets ergs? Of met iemand mee? Bang dat diegene het misschien wel niet zou redden, dat het te laat zou zijn…
Als we ineens ziek worden of gewond raken, als onze ademhaling stokt of als ons hart stopt, dan zijn we niets meer. We zijn hulpeloos, afhankelijk, overgeleverd, dan zijn we niets meer.
Het kan overweldigend zijn. De tocht erheen, misschien in de ambulance. De haast, de zorg, de adrenaline. Het verlies van controle. Alles intens waarnemen en toch, op de een of andere manier, niet goed zien en horen.
In die staat van chaos geven codes vertrouwen. De codes die – een beetje – geruststellen: chirurgisch blauw-groen en medisch wit. Dat zegt: dokter, verpleegkundige, staf, weten wat ze doen.
Er lijkt her en der verbazing te zijn dat het programma 24 uur tussen leven en dood tot zo veel protest heeft geleid. Er zijn toch vergelijkbare programma’s? Die verbazing is begrijpelijk, want we hebben het ver laten komen. Velen van ons zijn makke schapen geweest. We hebben geaccepteerd dat we overal worden gefilmd en door jan en alleman geregistreerd. Dat we worden afgeluisterd en doorgelicht. We hebben aanvaard dat de goeden onder de kwaden lijden.
En we doen het ook in het dagelijks leven elkaar aan.
Het móest kennelijk zo ver komen. Op ons kwetsbaarste moment begluren tv-producenten ons via verborgen camera’s. Ze kijken soms letterlijk ín ons lichaam. Het is aanranding.
Het zinnetje waarmee bestuursvoorzitter van het VU Elmer Mulder álles verraadde was dit, over de witte jassen waar de tv-makers in rondliepen: ‘Daar leer je van. Misschien zeg je achteraf: juist zij hadden een apart hesje moeten aantrekken.’
Ja, Elmer Mulder, denk je echt?
Daarin zit alle huichelarij. Wie dát niet tevoren bedacht, wilde het niet bedenken. Het VU wist wat het deed. Dáár zit de reden dat Mulder moet opstappen.
En als wij weer te lui worden om ons tegen de aanhoudende schendingen van onze privacy te verweren, kunnen we aan dit zinnetje denken om onze woede te verversen.”

Een glibberig pad (deze speech staat ook op de website van Karin Spaink: Spaink.net)

“Staatssecretaris Fred Teeven zei deze week blij te zijn dat het ministerie van Veiligheid en Justitie geleid wordt door twee VVD’ers. Dat vergroot hun slagkracht. Ivo Opstelten en hij ‘hebben hetzelfde doel, dus we maken sneller stappen naar voren.’ Opstelten en Teeven vinden beiden dat het ‘in sommige gevallen’ mogelijk moet zijn om rechtstatelijke principes te doorbreken. Zo meent Teeven bijvoorbeeld dat het doorbreken van het medisch geheim ‘bij zware delicten verdedigbaar is.’

Veelplegers

De geschiedenis van de Big Brother Awards, de prijs voor de grootste privacyschenders van Nederland, leert dat het daar nooit bij blijft. Is een inbreuk op de grondrechten van burgers eenmaal bij wet geregeld – heus, alleen voor dit speciale, zeer ernstige geval, waar nood wet breekt! – dan klinkt korte tijd later steevast de roep om bredere toepassing van de uitzondering.

De naaktscanner zou uitsluitend in het internationale vliegverkeer worden ingezet; om terrorisme te bestrijden moest dat toch mogelijk zijn. Tegenwoordig experimenteren de politiekorpsen van de grote steden met mobiele naaktscanners die overal op straat kunnen worden gebruikt. Huiscontroles voor uitkeringsgerechtigden waren alleen toegestaan indien er sterke aanwijzingen waren dat iemand de boel bedonderde. Nu vindt de overheid dat iedereen met een uitkering gerelateerd aan gezinssamenstelling – denk aan bijstand, AOW of kinderbijslag – tot zulke huiscontroles moet worden verplicht. Ook wanneer er geen enkele verdenking van misbruik is.

Grondrechten doorbreken is kennelijk hoogst verslavend. Wie er eenmaal aan begint, eindigt makkelijk als veelpleger.

Jungle

In datzelfde interview sprak de staatssecretaris zijn intense afkeuring uit over liegende politieagenten. We moeten ervan op aan kunnen dat hun verklaringen kloppen, zei Teeven. ‘Anders komen we in een jungle terecht.’

Om diezelfde reden dient juist de politie zich keurig aan de wet te houden. Wie de wet moet handhaven, mag er zelf nooit de hand mee lichten. Maar ook dit jaar zijn de politiekorpsen helaas weer genomineerd omdat ze de wet niet naleefden of die zelfs actief schonden. Ook de politie mag niet hacken, ook de politie moet de privacywetgeving respecteren.

Was Teeven daarop maar even alert als op liegen, maar helaas. Vorig jaar zagen we dat diverse politiekorpsen tegen alle regels in gescande nummerplaten veel te lang opsloegen; dit jaar zagen we een voorstel van het kabinet om de wet dan maar op te rekken, zodat die illegale praktijk voortaan wordt gelegitimeerd. Ook heeft de regering in december 2011 een grensbewakingssysteem ingevoerd, waarbij elke passerende auto van alle kanten wordt gefotografeerd en daarna met allerlei databases wordt vergeleken. Dat druist in tegen alle Europese verdragen. Buurland Duitsland is dan ook woedend.

Vandaag werd een akelig staaltje wetsschending bekend. Het kabinet heeft in de afgelopen weken de inkomensgegevens van bijna alle huurders doorgegeven aan hun huisbazen; in totaal gaat het om miljoenen huishoudens. Op grond van de Wet bescherming persoonsgegevens, had de Belastingdienst de betrokken burgers daarover eerst moeten inlichten. Wat veel erger is: een wet die bepaalt dat de verhuurders inzage kunnen krijgen in de inkomsten van hun clientèle, bestaat nog helemaal niet. Pas vandaag is het wetsontwerp over het zg. ‘scheefhuren’ in de Tweede Kamer behandeld. En als die akkoord is, moet het voorstel nog langs de Senaat.

Zwerfvuil

De jury maakt zich voorts flink zorgen over de grote hoeveelheid datalekken die het afgelopen jaar aan het licht zijn gekomen. Iedereen – van overheid tot bedrijfsleven – legt inmiddels enorme gegevensverzamelingen aan. Aangezien elke dataverzamelaar om het hardst roept dat zulke gegevens onmisbaar zijn voor hun bedrijfsvoering, of voor de veiligheid in het land, zou je verwachten dat die datasets goed worden beschermd.

Dat blijkt zelden het geval. Wie met wat verstand van zaken in een webserver prikt, rollen alras de bestanden in de schoot. Medewerkers zetten directories of bestanden open, verliezen cd’s met belangrijke bestanden of sturen lange lijsten vol vertrouwelijke gegevens naar een verkeerd adres. Creditcards, verzekeringsgegevens, adressen, bankrekeningen, geboortedata, paspoortnummers, telefoonnummers – er ligt meer op straat dan ons lief is. En dit is bepaald geen zwerfvuil.

Datalekken maken burgers kwetsbaar. Ze schenden ons vertrouwen in de overheid en in het bedrijfsleven: als je andermans gegevens opeist en opslaat, heb je daar verduveld zuinig op te zijn. Bovendien zorgen zulke datalekken dat identiteitsdiefstal een peuleschil wordt.
Om die reden ben ik voorstander van een fikse boete op datalekken. Pas dan wordt databescherming voor bedrijven en instanties een kwestie van eigenbelang.

Ja, natuurlijk leidt een beter databeleid tot hogere kosten voor de bedrijfsvoering. Maar nu wordt de prijs van slechte databeveiliging en gebrekkige naleving van de privacyregels eenzijdig afgewenteld op de burgers.”

The winners

The prizes were awarded in three categories. In the category People, Minister Edith Schippers won the award for privatising the digitisation of medical data of Dutch citizens, after a bill with the same goal failed to pass the senate due to privacy concerns. In the category Companies, Facebook won the award. The jury gave the award to Facebook to draw attention to the fact that the planned IPO is mostly based on the personal data of the users, whereas Facebook has a very bad track record when it comes to privacy. In the category Government, the National police (KLPD) received an award for the use of spyware and re-hacking a number of victims of hacking.

The audience could speak out against privacy-breaches too. State secretary for security and justice Fred Teeven won the popular vote with a strong lead.

The jury

The nominations were selected from contributions by the Dutch public by a professional jury. The jury consisted of Dutch publicist Karin Spaink (chairwoman), journalist and TV-presenter Antoinette Hertsenberg, professor of Media and Telecommunication laws Nico van Eijk, rapper and privacy champion Typhoon and professor IT and Auditing and partner at KPMG Edo Roos Lindgreen.

Afbeelding gemaakt door Arthur de Smidt, meer van zijn werk op theHOSpages

Reactie van het KLPD

De welverdiende complimenten gingen naar het Korps Landelijke Politiediensten. Wilbert Paulissen, Diensthoofd Nationale Recherche, kwam met een aantal collega’s naar Pakhuis de Zwijger om de Award in ontvangst te nemen en om zijn visie op de prijs uit te leggen. Bekijk de uitreiking in de categorie overheid vanaf minuut 56:10.

Reactie staatssecretaris Fred Teeven

Fred Teeven was met overgrote meerderheid de duidelijke winnaar van de publieksprijs. De stemmers vond dat hij deze prijs verdiend had vanwege zijn niet aflatende inzet om privacywetgeving af te zwakken. De staatssecretaris kon er helaas niet bij zijn, hij had andere verplichtingen, maar stuurde wel een reactie:

“Dames en heren,

Als winnaar van de publieksprijs van de Big Brother Awards had ik deze prijs graag zelf in ontvangst willen nemen. Helaas lukt dat niet vanwege andere verplichtingen. Vanavond open ik de vestiging van het Holland Casino in Scheveningen. Daar kun je ook prijzen winnen, maar van een andere orde.
Anders dan de Big Brother Award doet vermoeden heb ik als staatssecretaris  van Veiligheid en Justitie wel degelijk aandacht voor de bescherming van de privacy.
Graag herinner ik u aan mijn voorstel om de Wet bescherming persoonsgegevens aan te passen. Die kent straks een meldplicht voor datalekken. Aanbesteders van informatiediensten zijn dan verplicht diefstal, verlies of misbruik van persoonsgegevens te melden, zoals onder meer in het Regeerakkoord is aangekondigd.
Deze maatregel sluit aan bij voorstellen van de Europese Commissie voor een nieuw gegevensbeschermingsrecht, waarover ik vandaag met de Tweede Kamer heb gesproken.
Straks kan het College bescherming persoonsgegevens (Cbp) behalve een dwangsom ook een boete opleggen van maximaal 200.000 euro. Het Cbp zal ook het toezicht op naleving van de meldplicht in de Telecommunicatiewet op zich nemen. Nu doet de OPTA dat nog. Gaat het mis bij aanbieders van elektronische communicatiediensten, dan moeten zij zich voortaan melden bij het Cbp.
Verder wil het kabinet een betere bescherming van persoonsgegevens. Daarom zal de overheid alle nieuwe wettelijke maatregelen die gelden bij grootschalige opslag, koppeling en verwerking van persoonsgegevens, nadrukkelijker op effectiviteit toetsen.

Het kabinet maakt dus wel degelijk werk van bescherming van de persoonlijke levenssfeer. We hebben ook een andere taak:  zorg voor veiligheid van samenleving en individu. Dat zijn niet noodzakelijkerwijs tegengestelde belangen. Je moet ze wel zorgvuldig tegen elkaar afwegen. Het kabinet wil beide belangen beschermen. Daar zal ik me in deze kabinetsperiode voor blijven inzetten.

Ik ben dus niet trots op deze prijs, maar ik wens u allen een prettige avond.”

Reactie minister Edith Schippers

Minister Edith Schippers reageerde ook op het feit dat zij de prijs had gewonnen in de categorie personen vanwege het feit dat zij een private doorstart van het EPD forceert, nadat het wetsvoorstel in de Eerste Kamer op privacybezwaren was gestrand. De jury neemt het haar kwalijk dat ze daarmee democratische controle op dit dossier verhinderd. We kregen een korte reactie. Daarin geeft zij aan het niet eens te zijn met de prijs die de jury haar toekent:

“Minister Schippers zou juist de privacy en veiligheidsaward moeten krijgen! Met een doorstart van het EPD wordt de uitwisseling van patientgegevens in de zorg veel veiliger en is de privacy veel beter geregeld dan nu het geval is. Iedere Nederlander kan ook zelf beslissen of zijn gegevens tussen zijn behandelaren worden uitgewisseld. Bovendien scherpt ze de wet ook nog eens aan: prima privacy en veiligheidsbeleid dus!

Ik wens jullie een buitengewoon genoeglijke avond toe!”
Hartelijke groet,
woordvoerder Edith Schippers

 

Afbeelding gebaseerd op een foto van Reinoud van Leeuwen, meer werk voor de Big Brother Awards 2011

De winnaars
De prijzen zijn uitgereikt in drie categorieën: Overheid: Het Korps Landelijke Politiediensten was aanwezig om de prijs in ontvangst te nemen die zij volgens de jury hadden verdiend vanwege het gebruik van omstreden spyware en het opnieuw hacken van hacking-slachtoffers. Personen: Minister Edith Schippers vanwege het forceren van een private doorstart van het EPD, nadat het wetsvoorstel in de Eerste Kamer op privacybezwaren was gestrand. Bedrijven: Facebook, omdat zij ondanks een reeks aan privacymissers op privacygebied naar de beurs gaat met de persoonsgegevens van gebruikers. 

Fred Teeven winnaar publieksprijs
Ook het publiek kon van zich laten horen tegen privacyschendingen. Met grote meerderheid won staatssecretaris Fred Teeven de publieksprijs vanwege zijn niet aflatende inzet om privacywetgeving af te zwakken

De jury
Deze nominaties zijn door een deskundige jury geselecteerd uit inzendingen van het Nederlandse publiek. De jury bestaat uit publiciste Karin Spaink (voorzitter), journaliste en Radar-presentatrice Antoinette Hertsenberg, professor Media- en Telecommunicatierecht Nico van Eijk, rapper en privacyvoorvechter Typhoon en professor IT & Auditing en partner bij KPMG Edo Roos Lindgreen. De jury heeft haar keuze volledig onafhankelijk gemaakt.

Het programma
In een uitverkocht Pakhuis de Zwijger presenteerde Martijn de Greve de awardsgala. Ook waren er optredens van columnist Kustaw Bessems en jurylid Typhoon, het geheel werd begeleid door visuals van kunstenaarscollectief WERC.

Over de Big Brother Awards
Burgerrechtenbeweging Bits of Freedom organiseert de Big Brother Awards. De prijs vraagt op een vrolijke manier aandacht voor privacymissers en geeft een overzicht van de toestand van dit grondrecht in 2011. Deze achtste Nederlandse editie van de Big Brother Awards wordt georganiseerd in samenwerking met Pakhuis de Zwijger.

Afbeelding gemaakt door Arthur de Smidt, meer van zijn werk op theHOSpages

Ik heb geen mail ontvangen met kaartjes
Dat klopt. Toen je je kaartje(s) hebt gekocht, verscheen op het scherm een zescijferig nummer. Dat unieke nummer is jouw kaartje voor de Big Brother Awards. Ben je toen vergeten het nummer op te schrijven? Het staat ook in je betalingskenmerken op je bankafschriften. De omschrijving begint met BBA2011, daarna volgt jouw zescijferig nummer en het aantal kaartjes dat je hebt gekocht. Neem dat nummer mee en tot graag vanavond!

Livestream
Kan je er niet bij zijn, maar wil je niets missen van de avond? Niet getreurd. Het volledige programma wordt live gestreamd. Dat wordt ons aangeboden door Engage! En daar willen we ze hartelijk voor bedanken.

Afbeelding gebaseerd op UK Bus Transfer Tickets door Howdy, I’m H. Michael Karshis onder Attribution 2.0 Generic licentie

Afbeelding gebaseerd op Old broken TV van schmilblick, uitgebracht onder een Creative Commons Attribution 2.0 Generic licentie

De nominaties
In de categorie overheid: De gemeente Rhenen vanwege het voornemen om voor Koninginnedag preventieve huiszoekingen te doen bij inwoners. Het Korps Landelijke Politiediensten vanwege het gebruik van omstreden spyware en het opnieuw hacken van hacking-slachtoffers. En de Politie- en Opsporingsdiensten vanwege het niet naleven van verplichte privacycontroles.

In de categorie personen: VVD-kamerlid Afke Schaart vanwege haar systematische privacy-onvriendelijke stemgedrag. Minister Edith Schippers vanwege het forceren van een private doorstart van het EPD, nadat het wetsvoorstel in de Eerste Kamer op privacybezwaren was gestrand. En staatssecretaris Fred Teeven vanwege zijn niet aflatende inzet om privacywetgeving af te zwakken.

In de categorie bedrijven: Vervoersbedrijf Connexxion vanwege het meewerken met de  vreemdelingendienst bij het oppakken van buspassagiers met ‘negroïde uiterlijk’ die geregeld naar welgestelde gemeentes reisden. Facebook, omdat zij ondanks een reeks aan privacymissers op privacygebied naar de beurs gaat met de persoonsgegevens van gebruikers. En telecombedrijf KPN vanwege het gebruik van de omstreden technologie Deep Packet Inspection om het internetverkeer van haar klanten nauwkeurig in kaart te brengen. De jury heeft een bijzondere vermelding in het leven geroepen voor het inmiddels failliete, DigiNotar, omdat ze de betrouwbaarheid van communicatie van Iraanse en Nederlandse burgers in gevaar hebben gebracht.

De reden voor de nominatie wordt door Connexxion betwist.

De jury
Deze nominaties zijn door een deskundige jury geselecteerd uit inzendingen van het Nederlandse publiek. De jury bestaat uit publiciste Karin Spaink (voorzitter), journaliste en Radar-presentatrice Antoinette Hertsenberg, professor Media- en Telecommunicatierecht Nico van Eijk, rapper en privacyvoorvechter Typhoon en professor IT & Auditing en partner bij KPMG Edo Roos Lindgreen. De jury heeft haar keuze volledig onafhankelijk gemaakt.

Lees hier de uitgebreide juryoverwegingen in het Juryrapport Big Brother Awards 2011 (PDF).

De Publieksprijs
Ook het publiek kan iets terug doen tegen de grofste privacyschendingen. Via deze pagina kan iedereen stemmen op wie in zijn ogen de privacy het meest heeft geschonden. Aan de persoon of instelling die de meeste stemmen krijgt, zal tijdens de Big Brother Awards de Publieksprijs worden uitgereikt.

Het programma
Martijn de Greve zal het awardsgala presenteren. Er zijn optredens van columnist Kustaw Bessems en jurylid Typhoon, het geheel wordt begeleid door visuals van kunstenaarscollectief WERC.

Over de Big Brother Awards
Burgerrechtenbeweging Bits of Freedom organiseert de Big Brother Awards. De prijs vraagt op een vrolijke manier aandacht voor privacymissers en geeft een overzicht van de toestand van dit grondrecht in 2011. Deze achtste Nederlandse editie van de Big Brother Awards wordt georganiseerd in samenwerking met Pakhuis de Zwijger.

Afbeelding gebaseerd op TV Shows We Used To Watch – BBC Juke Box Jury 1959-67 van brizzle born and bred, uitgebracht onder een Creative Commons Attribution 2.0 Generic licentie

Een tijd geleden vroegen we jullie kandidaten in te zenden voor de Big Brother Awards. Zij die daarbij het vaakst zijn genoemd, maken nu kans op de publieksprijs. Dat zijn

• Fred Teeven; vanwege zijn niet aflatende inzet om privacywetgeving af te zwakken
• Edith Schippers; omdat zij ervoor zorgt dat het EPD, ondanks alle privacybezwaren in de Eerste Kamer, een private doorstart maakt
• De KLPD; vanwege het gebruik van omstreden spyware en het opnieuw hacken van hacking-slachtoffers
• De mobiele telefonieaanbieders; vanwege het gebruik van Deep Packet Inspection om het internetverkeer van hun klanten nauwkeurig in kaart te brengen
• Facebook; vanwege het blijven volgen van gebruikers, zelfs nadat ze waren uitgelogd

Dit staat dus los van de keuze van de jury, zij hebben hun eigen nominaties gekozen. Je kunt ook maar één keer stemmen. (Na afloop van de Big Brother Awards zullen we alle IP-adressen weer verwijderen. Zie ook onze privacy-verklaring.) Stemmen kan tot en met 6 maart 2012, 23.59 uur.

Vorig jaar kreeg Trans Link Systems naast een juryprijs ook de publieksprijs. Directeur Gerben Nelemans verdiende complimenten omdat hij zelf aanwezig om te reageren. Hij benadrukte dat de invoering van de OV-chipkaart een uniek project is en gaf aan dat de bewaartermijn van persoonsgegevens van 7 jaar is bijgesteld naar 2 jaar. De zaal was erg blij met dit nieuws. We zijn benieuwd wie dit jaar de prijs in ontvangst mag nemen!